Bij de verwerking van kwikhoudende producten wordt gericht op de recycling van metalen, glas en kwik. Als kwik niet kan worden teruggewonnen, wordt het chemisch vastgelegd in een te storten steenachtige fractie (immobilisatie) zodat het niet meer kan uitspoelen.
De recycling van kwik in kwikhoudende producten (bv kwikthermometer, tandheelkundig amalgaam, kwikschakelaars en knoopcellen), wordt in veel gevallen gedaan met kwikdestillatie.

Een voorbeeld van het recyclingproces van kwikdestillatie is te vinden bij het Belgische Indaver waar ook Nederlandse kwikhoudende producten worden gerecycled.

Kwikdestillatie
De kwikhoudende producten worden per partij in een procesvat gebracht en met elektrische verwarmingselementen 600 °C verhit. Bij deze temperatuur verdampt het kwik en eventueel aanwezig water. Organische componenten als papier en plastics vergassen. De gassen worden uit het procesvat gedreven met stikstof. Het gasmengsel wordt vervolgens door een naverbrandingskamer geleid, die door elektrische verwarming op 800 °C wordt gehouden. Vergaste organische componenten verbranden nu volledig door injectie van een gasmengsel van zuurstof en lucht. Door het gas af te koelen tot -6 °C, condenseert het water en het kwik. Het kwik is zuiver genoeg voor de chemische industrie. Het proces duurt per partij ongeveer 16 uur. De restfractie wordt gestort en het proceslucht wordt gezuiverd door het over zwavel-geïmpregneerde actief kool filter te leiden.