Dankzij de consument gaat circa 80% van al het eenmalige verpakkingsglas (flessen en potten waarop geen statiegeld zit) in de glasbak. Hierdoor wordt jaarlijks ruim 400.000 ton restafval voorkomen. Naast besparing op grondstoffen levert glasrecycling ook energiebesparing op: elke 10% scherveninzet geeft 2,5% minder energieverbruik. Gemiddeld zetten de glasfabrieken 50 tot 80% scherven in.
Daar zit veel afval tussen: jeneverkruiken, tassen, plastic flessen, deksels, doppen, kopjes, borden en gestolen waar. Ook zit in de glasbak materiaal dat weliswaar lijkt op glas, maar dat toch niet in de glasbak hoort omdat het geen verpakkingsglas is. Alles bij elkaar gaat het om een kleine 50 kilo vervuiling per ton (1000 kg) ‘glasbakkenglas’.
Voor de recycling van glas zijn stukjes steen, keramiek en porselein van bijvoorbeeld koffiekopjes, maar ook hittebestendig glas van bijvoorbeeld ovenschalen zeer problematisch. Deze stoorstoffen in het glas veroorzaken zwakke plekken in nieuwe flessen en potten. Als de glasfabrieken het gebruikte glas aangeleverd krijgen, moet de vervuiling zijn teruggebracht tot 35 gram per 1000 kilo. Glas dat op kleur in de glasbak wordt gedeponeerd moet schoon en zonder dop zijn. Steen, keramiek, porselein, aardewerk, kristal, spiegels, lampen, tl-buizen en ovenschalen geven de recycling bedrijven grote problemen en moeten niet in de glasbak.
Als het glas bij het glasrecyclingbedrijf aankomt wordt het eerst gestort op een rooster. Het rooster werkt als een zeef en houdt de grootste vervuiling tegen. Het glas wordt dan via transportbanden naar de voorsorteerplek gevoerd. Daar wordt met de hand ander afval verwijderd, waarna het glas verder de fabriek in gaat. Magneten halen het metaal zoals dekseltjes eruit. Met optische technieken worden ondoorzichtige deeltjes steen, keramiek en porselein gedetecteerd. Deze deeltjes worden vervolgens van de band worden 'afgeschoten' door middel van luchtdruk. Lichte delen als kurk, papieren wikkels en plastic dopjes worden van de transportbanden afgezogen. Aan het eind van de band verwijdert een Eddy Current-machine de niet-magnetische metaaldelen, zoals aluminium ringetjes.
Op aan de strenge norm van 35 gram stoorstoffen als keramiek, porselein en steen per 1000 kilo glas te voldoen, wordt van het glas monsters genomen voor kwaliteitsonderzoek. Zijn er teveel stoorstoffen aanwezig, dan gaat het glas nogmaals het proces in de fabriek door. Als het glas aan de normen voldoet, wordt het een aantal weken op het terrein van het glasrecyclingbedrijf opgeslagen. Hierdoor worden organische resten (van voeding en drank) verwijderd. Als het glas het recyclingbedrijf binnenkomt, wordt het glas namelijk niet eerst schoongewassen. Als het glas (o.a. afhankelijk van de vervuilingsgraad en de weersomstandigheden) 3 tot 10 weken heeft gelegen is het schoon genoeg om naar de glasfabrieken te sturen.
Meer informatie over glas vindt u op de site van Stichting Kringloop Glas (SKG). SKG is de brancheorganisatie van bedrijven en organisaties die betrokken zijn bij het hergebruik van glas: de glasfabrieken, de afvullers, de retail, de inzamelaars en de recyclingbedrijven. Namens de glasverpakkingsketen coördineert Stichting Kringloop Glas de uitvoering van het Deelconvenant Materiaalhergebruik Glazen Verpakkingen van het Convenant Verpakkingen III.
(bron: Stichting Kringloop Glas (SKG))
