Het aantal zeehonden in Nederland dat in afval verstrikt raakt, is in slechts elf jaar tijd verviervoudigd.
Sinds 2018 is er een duidelijke stijging zichtbaar: van zeven zeehonden per jaar voor 2018 naar respectievelijk 38 en 37 verstrikt geraakte dieren in 2019 en 2020. Dit afval snijdt vaak in lichaamsdelen zoals de nek of de zwemvliezen, waardoor ernstige verwondingen kunnen ontstaan.
Uit onderzoek van zeehondencentrum Pieterburen, A Seal, zeehondenopvang Ecomare en het Max Planck Instituut voor Psycholinguïstiek blijkt dat in 88 procent van de gevallen het afval afkomstig was uit de visserij.