Inwoners van de gemeenten Waalre, Reusel-De Mierden, Bladel, Bergeijk en Eersel zijn op het gebied van afvalscheiding de koplopers van Nederland. Inwoners van deze gemeenten produceren maar een paar tientallen restkilo’s afval per inwoners per jaar. Dit komt onder andere door de afvalfiets. Deze werden ingezet ter vervanging van de vuilniswagens, waardoor bovendien een hoop geld bespaart zou kunnen worden.

Afval scheiding op verkeerde wijze
Toch is dit alles niet winstgevend volgens Peter Rem, hoogleraar recycling en resources aan de TU Delft. “Huishoudelijk afval is maar weinig waard. Het scheiden van dit afval levert een huishouden zo rond de 7 euro per jaar op”, aldus Rem.
Volgens Rem wordt er te makkelijk gedacht over de positieve effecten van afvalscheiding. “De waarde van het huishoudelijk afval gaat sterk achteruit als het niet op exact de juiste wijze gescheiden wordt. Zo gooien veel huishoudens ook wijnglazen of glazen ovenschalen bij het glasafval. Dit is niet de bedoeling aangezien deze een andere smelttemperatuur hebben. Bij glasafval horen uitsluitend schone flessen en potten. Elk stukje verkeerd glas beschadigt duizend keer zijn gewicht aan goed glas. Hetzelfde geldt voor de 250 verschillende soorten plastic die niet gezamenlijk verwerkt kunnen worden. Ook papier waar vet op zit kan niet meer goed hergebruikt worden”, laat Rem weten. “Tuinafval en keukenafval moeten apart worden ingezameld en mogen niet gezamenlijk in de gft-bak. Dit omdat tuinafval naar een composteerbedrijf kan, mits er geen dierlijk afval in zit want daar hebben deze bedrijven geen vergunning voor. Een hele vracht tuinafval kan dus geweigerd worden bij een composteerbedrijf doordat één huishouden er per ongeluk keukenafval bij heeft gegooid”.

Niet de consumenten, maar bedrijven maken het verschil
Toch is Rem niet tégen afvalscheiding. “Het is dan misschien niet winstgevend, maar het heeft wel een belangrijke waarde voor de toekomst. De afvalketen wordt zuiverder met minder verspilling tot gevolg. Zo kan er bijvoorbeeld sneller overgestapt worden op bioplastics, wanneer de recycling goed verloopt”, vertelt Rem. Maar volgens de hoogleraar moet de overheid het minder zoeken bij huishoudens, maar juist bij de bedrijven. De industrie in Nederland produceert jaarlijks 6000 kilo afval per inwoner. De hoeveelheid afval die huishoudens produceren is daarnaast te verwaarlozen. “De overheid moet investeren in de scheiding en verwerking van het bedrijfsafval”, aldus Rem. “Zoals een centrale nascheidingscentrale voor al het bedrijfsafval waar het schoongemaakt en gescheiden wordt. Dit heeft een veel grotere impact dan wanneer de mensen thuis hun flesjes omspoelen in de gootsteen”.