“Wereldwijd moeten bronnen efficiënter worden gebruikt en de recycling inspanningen aanmerkelijk worden vergroot om tot een duurzamer gebruik van grondstoffen te komen.” Aldus de resultaten van een recent onderzoek van het World Economic Forum (WEF) die vlak voor het begin van het forum in het Zwitserse Davos bekend werden gemaakt. Volgens het rapport moet bijvoorbeeld alleen al de hoeveelheid gerecycled staal stijgen van 38% naar maar liefst 51% in 2030 om aan de wereldwijd stijgende vraag naar staalproducten te kunnen blijven voldoen.
“Wereldwijd moeten bronnen efficiënter worden gebruikt en de recycling inspanningen aanmerkelijk worden vergroot om tot een duurzamer gebruik van grondstoffen te komen.” Aldus de resultaten van een recent onderzoek van het World Economic Forum (WEF) die vlak voor het begin van het forum in het Zwitserse Davos bekend werden gemaakt. Volgens het rapport moet bijvoorbeeld alleen al de hoeveelheid gerecycled staal stijgen van 38% naar maar liefst 51% in 2030 om aan de wereldwijd stijgende vraag naar staalproducten te kunnen blijven voldoen.
Als de grote wereldeconomieën niet in staat zijn om tot 2030 de tekorten in de vraag naar staal aan te vullen, dan kan dit een “staal-hausse” scenario opleveren. De huidige economische waarde van de wereldstaalhandel, op dit moment zo’n 2 biljoen US dollar, loopt dan een groot risico. De kosten van de staalproductie zouden bij een “staal-hausse” oplopen top meer dan 2% van de totale consumentengoederen productie wereldwijd. Aldus het rapport van een commissie van analisten van het WEF.
Efficiënter gebruik van bronnen en meer recycling zouden een besparing van 47 miljard US dollar moeten opleveren in 2030. Dat staat gelijk aan een reductie van de staalproductiekosten van 50%.
Het rapport vermeld verder dat voor de wereldeconomie in zijn geheel een gedwongen spaarzamer gebruik van belangrijke stoffen als koolstoffen, ijzer en staal een besparing zou kunnen opleveren van 0.9 tot 1.9 biljoen Amerikaanse Dollars in 2030.
De auteurs van het rapport hebben tevens een lijst van obstakels op de weg naar meer efficiënt gebruik van grondstoffen bijgevoegd. Zo wijst het rapport op de nu ontoereikende technologie en infrastructuur op verschillende gebieden.
Als voorbeeld neemt men het wereldwijde tekort aan capaciteit voor het recyclen van kathodestraalbuizen. Afgedankte beeldbuis-apparatuur moet daardoor op inefficiënte wijze, over enorme afstanden, worden verscheept om ontmanteld te kunnen worden. Hierdoor worden weer onnodig grondstoffen gebruikt die op een andere manier ingezet hadden kunnen worden.
Een ander punt waar de WEF kritiek op heeft zijn de subsidies, deze stimuleren in veel gevallen juist een inefficiënt gebruik van ruwe grondstoffen. Hetzelfde geld voor handelsgrenzen en andere protectionistische maatregelen die de commissie ziet als een belemmering voor een efficiënter
grondstofgebruik.
De WEF commissie dringt er verder op aan dat overheden een nieuwe visie ontwikkelen op het gebruik van de schaarser wordende grondstoffen. In het verleden werden pogingen om tot efficiënter gebruik van grondstoffen over te gaan, vaak te snel geïmplementeerd volgens het WEF.
Overheden, grote bedrijven en investeerders hebben zich daarbij te veel geconcentreerd op het bestrijden van symptomen maar ontberen een lange termijnvisie. Als gevolg hiervan is er nu niet voldoende draagvlak voor een duurzaam grondstoffen-beleid bij snelgroeiende economieën.
Volgens het WEF rapport doen consumenten ook maar weinig inspanning richting een efficiëntere omgang met grondstoffen. Dat is niet vreemd gezien de moeite en hogere kosten die dit met zich meebrengt. Daarnaast zijn consumenten in de war door de snelle toename van de zogenaamde Eco-Labels.
Het WEF is voorstander van een meersporenbeleid om maatregelen te nemen tegen de toenemende schaarste van ruwe grondstoffen. Om de ontwikkeling en het gebruik van efficiëntere technieken, processen en methoden te bevorderen, zouden verplichtte overheidsmaatregelen en targets evenals meer medewerking van de industrie noodzakelijk zijn.
De groei van de wereldeconomie in de toekomst is dus afhankelijk van veel meer verdergaande en uitgebreide inspanningen op dit gebied, benadrukt de WEF. Gebaseerd op bestaande studies ziet het rapport van de commissie wel vergaand potentieel voor duurzame groei in geïndustrialiseerde
landen zowel als in opkomende economieën.
(Bron: Euwid)