De voortdurende stijging van het aantal afvalproducten en de algemene bezorgdheid over hun impact op het milieu hebben geleid tot een zoektocht naar oplossingen om dit probleem in te dijken voordat het uit de hand loopt. Een daarvan is georganiseerde recycling, waarbij gemeenten afvalverweigerders verplichten om post-consumentenmaterialen voor verzamel- en transport naar de markt te reserveren. Dit boek onderzoekt de mogelijke beperkingen en kansen van georganiseerde recycling in ontwikkelingslanden, met Gaborone, Botswana als casestudie.
Het boek identificeert belangrijke belemmeringen voor georganiseerde recycling: het ontbreken van praktische officiële ondersteuning voor recycling, het falen van publieke bewustwording om zich te vertalen in deelname aan recyclingsinitiatieven, de houding van gemeenteambtenaren die het statu quo bevoordelen en relatief hoge terugwinst percentages behaald door bestaande recyclingsinitiatieven.
Het boek concludeert dat het onder de huidige omstandigheden in ontwikkelingslanden niet praktisch is om recyclageschema’s te organiseren zoals in ontwikkelde landen gebruikelijk, en formuleert richtlijnen voor het verbeteren van recycling rekening houdend met de vaststelling beperkingen.
